Korzyści i umiejętności, czyli czego nauczyły nas gry?

Nauczyły mnie głównie angielskiego i cierpliwości. I oczywiście wiele gier może nie tyle co nauczyło. Co zainspirowało do zagłębiania się w tajniki historii zaczęło się od 1 blitzkriega także od ww2 a skończyło na mount and blade czyli średniowiecze.

ja głównie angielskiego i zręczności
pewnie i więcej rzeczy ale nie pamiętam

World of Tanks nauczyło mnie by nie tracić czasu na coś, co mnie wkurza.
Za każdym razem jak gram w grę sieciową i mnie wkurzą, to od razu ją wyłączam. Jest to też główna przyczyna dlaczego nie gram w tę grę tak jak kiedyś. Teraz w prawie 2 lata mam trochę ponad 1K bitew, wcześniej w tyle robiłem koło 14K.

Zwiększenie zręczności to mit. Chyba że nałogowo gramy w jedną grę, ale jak gramy w kilka na różnych kontrolerach to zręczność zostaje na normalnym poziomie. Kiedyś jak grałem dużo w COD to miałem niezły refleks, nie raz byłem posądzany o czity. Podobnie jak grałem długo w rfactora.

Jeśli chodzi o umiejętności, to zdecydowanie angielski i ćwiczenie logicznego myślenia podczas rozwiązywania różnych zagadek. Ale też znajomość obsługi komputera, bo chęć zagrania nieraz zmuszała mnie do radzenia sobie z problemami :)
A z innych korzyści - w wirtualnym świecie Eve Online znalazłam narzeczonego, z którym właśnie ćwiczymy zręczność i spostrzegawczość w The Division :D

Dzięki grom potrafię perfekcyjnie angielski, a strategie historyczne czy seria AC uczyniły ze mnie pasjonata historii.

MORDOWAĆ!

Trochę angielskiego, a tak głównie to garba i tłuszczu od zmulania przy pc.

Dla mnie - Angielski :) Jako osoba wychowana na grach w latach 90 to gry bez polonizacji, to było coś! Nic tak dobrze, nie uczyło człowieka nowych słówek a nawet całych fraz. Zwłaszcz RPGi jak Fallout 1 i 2. Zresztą, mój ziomek dzięki godzinom granym w Sim City i Fallouta 2 zdał maturę z Anglika na 5 bo wylosował temat o zagrożeniach środowiska ;P

Mnie nauczyły głównie Angielskiego i refleksu (po godzinach przegranych w COD'a).

Szlifowanie angielskiego w grach RPG i podobnych. Podstawy znałem ze szkoły, jednak brak obycia sprawiał, że zapominałem wiele z tego co się nauczyłem. Obecnie nie gram w gry po polsku. Dodatkowo obycie ze sprzętem różnego rodzaju i typu. Wiele lat temu miałem często coś nowego i ciągle były jakieś zmiany, więc automatycznie sam się uczyłem to wymieniać i konfigurować. Jestem starszym graczem jednak trochę strategii i taktyk w różnych grach się stosuje. Refleks już słabszy ale celność zostaje :)

Dla mnie w ogromnej mierze angielski. Jednak najlepiej - powiem szczerze - sprawdza się taka nauka kiedy rozmawiasz na komunikatorach. Inaczej wygląda temat tłumaczenia fraz inaczej rozmowy z "żywymi" ludźmi. Następuje wtedy zderzenie z rzeczywistością i na prawdę nauka w praktyce tego co łapałeś wcześniej w teorii na spokojnie.

Mnie gry nauczyły przede wszystkim angielskiego! Tak samo jest w przypadku filmów czy seriali!

Palić,Rabować,Gwał...no dobra tego nie :P

Ale faktem nieco anglik nieco się poprawił, i robiłem bez niczyjej pomocy obiad(pomoc od takiej gierki na NDSa :D)
Choć jakbym zasiadł za kierownicę samochodu to na pewno zamiast siedzieć w lepszej furze za zarobioną fortunę bym siedział za kratami.

:) Choć jest taka gra co pozwala nauczyć się jeździć po ludzku ale jeszcze w nią nie grałem.

No i granie w jakiegoś Tenisa na PS2 sprawiło że czasem z moją kumpelą rozgramy w tego prawdziwego.

Gry przede wszystkim ucza logicznego i analitycznego myslenia. Mam na mysli glownie starsze produkcje, bo te nowe czesto prowadza gracza za reke przez cala gre, w efekcie gra taka bardziej przypomina film niz gre.
Wiadomym jest, ze grajacy w gry czlowiek sie nie rozwija lepiej niz ktos w gry nie grajacy, ale nie da sie powiedziec, ze niczego sie z grania nie wyciaga.
Dorosly gracz wiele sie nie nauczy, moze jedynie tego jezyka, ale dzieci z gier moga wiele wyciagnac, stawiane przed nimi problemy/zagadki/questy wymagaja pracy szarych komorek. Dorosly gracz raczej z automatu radzi sobie z zadaniem, dziecko jednak musi sie zastanowic, i tutaj bym szukal plusow grania. Ale tez po prostu trzeba znac umiar, granie raz na czas moze rozwijac mlody umysl, granie id rana do nocy wrecz przeciwnie. Ale i od czytania podrecznikow przez 20h mozg sie predzej zlasuje niz rozwinie.

Mnie nauczyła jednej rzeczy o samym sobie. Czasami w zdobywaniu niektórych życiowych umiejętności jest po górkę. Wówczas siadam do konsoli i w wirtualnym świecie zdobywam umiejętności, o których wcześniej w danej grze mogłem tylko pomarzyć. Tak było z niektórymi platynami, itd. Wówczas nachodziła mnie refleksja, że skoro robię w grach coś, co kiedyś wydawało mi się wyzwaniem dla prawdziwych wyczynowców, to dlaczego takich samych postępów nie miałbym zrobić w prawdziwym życiu. Dużo się wtedy o sobie dowiadywałem. Między innymi tego, że wszelkie blokady tkwią przede wszystkim we mnie.