Wiedźmin 3 na najwyższym poziomie trudności - Geralt kontra Wiwerna Królewska

Ja inwestując w moc znaku Queen zawsze jestem w stanie przyjąć kilka ciosów a co za tym idzie popełnić więcej błędów bezkarnie nim tarcza padnie, uważam że to dobry patent.

Spróbowałem od początku grać na najwyższym stopniu i przy pierwszej walce z ghulami zginąłem z 5 razy. Później zmieniłem na przedostatni i i do tej pory gram na nim. Nie jest za łatwo i nie jest za trudno. Chociaż mam wrażenie, że ostatni stopień trudności jest fajny, kiedy już się przyzwyczaimy do systemu walki i poznamy zachowania przeciwników. Pewnie jak będę przechodził Wieśka drugi raz to ustawię właśnie ten.

Gdy zrobi się wiedzmiński rynsztunek i później się go ulepsza, to gra nawet na najtrudniejszym poziomie rzadko wymaga stsosowania czegoś więcej niż quen i jaskółki.

"Nie ma łatwych walk na wysokim stopniu trudności" - to ja jestem jakiś świetnym graczem. Gram na 3 z 4 poziomów trudności i na poziomie 19 pokonałem wiwernę czy jakiegoś innego latającego stwora z poziomem 32 (czerwona czaska oznaczająca pewną śmierć) Nawet się przy tym nie spociłem. Wcześniej na 6 pokonałem poczwarę z 14. Wiele zadań ukończyłem, które rzekomo są na wiele wyższy poziom niż mój (zadania oznaczone czerwoną czaszką). Żałuję, że nie wziąłem od razu Dead Marche. Trzeba umiejętnie dysponować magią, miksturami i petardami. W jednej walce (zadanie "nawiedzony dom") bardzo przydało się jedzenie, które nie jest toksyczne a przywraca zdrowie.

Tak gram od początku poziom trudności porównywalny z Soulsami

przeszedłem gre na 3 poziomie trudności i większego wyzwania to to nie dało a nie jestem jakimś maniakiem który zawsze gra na najwyższych poziomach zwyykle gram an normalnym ale w wiesku zrobiłem wyjątek bo wszyscy mówili że jest za łatwo i mieli racje... teraz zaczynam gre na najtrudniejszym poziomie trudności i naprawde mozna się czasem wściec podczas walki z takim golemem trzeba się naprawdę skupić na każdym ciosie bo jak już cie smyrnie to nawet nawet tarcza ci nie pomoże która świetnie sprawiała się na 3 poziomie trudności tak na 4 jest za słaba bo stwór przebija tarcze i jeszcze sięga geralta (mowa o tych silniejszych) ... czekam na patha 1.05 i wracam do gry

Quen, quen i jeszcze raz quen. Ehhhh...

@Aen zgadzam się z tobą, nagle dla każdego gra jest banalnie prosta, sami siebie ci ludzie oszukują i myślą że na kimś zrobią wrażenie, ach ci dzisiejsi nastolatki. Ja gram na poziomie Normal, czyli drugim, i gra się bardzo przyjemnie.

@Alt3ir - po prostu jestes casualem ktory chce przejsc gre i tyle. Duzo graczy jednak szuka wyzwan i dlatego wyzsze poziomy trudnosci powstaly, by sie gra sama nie przechodzila jak na easy/normal. Jezeli chcialbym ogladac film to nie gralbym w gry (inaczej ciezko to nazwac niz filmem, jezeli gra sie sama przechodzi). I nie, to ze ktos przeszedl na very hard nie ma imponowac i nigdy nie mialo - nie wiem w ogole skad ten argument wytrzasnoles.

Gra od 18 lat a ten znowu gra...

Haha, a jak w serii Risen zaliczało "zadania znikąd" to było źle (co oczywiście jest najbardziej logicznym rozwiązaniem w ogóle). A tu Wiedźmin i już jest ok.

Tylko trick polega na tym że Geralt to wiedźmin a w wielu walkach tego nie czuć. Nie rusza się szybciej, nie unika ciosów których normalny człowiek nie dał by rady. Chociażby nie rusza się jak Ciri z intra w Kaer Morhen. Rusza się bardzo podobnie do całej reszty albo cała reszta rusza się jak banda paralityków którzy potykają się o własne nogi a miecz przeszkadza im w walce. Akurat systemy walki w W2 i W3 uznaje za najsłabsze elementy całej gry na szczęście cała reszta to perełka. Dlatego też nie gram na hard tylko na krew i pot. Na Krew i Pot potrafię sie nieźle wkur... jak się gdzieś przyblokuje albo jak przeciwnicy nie reagują na ciosy albo po prostu Geralt ociężale rusza się z miejsca. Zdecydowanie animacje z Assasina są bardziej w stylu Wiedzmina niż te z Wiedzmina. Zbyt przypomina to Dark Souls.

W grze Geralt za często się kręci w kółka, skacze i wykonuje masę ruchów których nie potrzeba zamiast być zabójczo skutecznym i używać krótkich szybkich i śmiertelnych cięć we wrażliwe punkty. Do tego gdzie jest salto i piruet których w książce Sapek używał non stop jako uników i parad. Tego nie ma. Miało być ponad 80 animacji, Ja widzę ciągle te same.

Gram na najwyższym poziomie, od lvl ~10 gra stała się prosta - praktycznie nie ginę. Większość wrogów można zaksjować i walczą ze sobą, a ja tylko patrzę, a jak się nie da to Quen + szybki regen staminy w walce (ze zbroi Gryfa i odpowiedniego traita) robią swoje czyli praktycznie dają nieśmiertelność. Problem paradoskalnie jest tylko wtedy gdy znaków używać nie można, np. w walkach na pięści.

Jak dla mnie system walki może nie jest perfekcyjny ale na pewno dużo lepszy niż w drugim wieśku, tam grając na hardzie momentami bardzo się irytowałem (nie ma to jak turlanie się w kółko po ciasnym pomieszczeniu), dlatego też w dziki gon zacząłem grać na normalnym poziomie trudności. Gra faktycznie nie jest na nim bardzo wymagająca, ale ładne parę razy zginąłem. Po obejrzeniu materiału poważnie zastanawiam się nad przerzuceniem się jednak na poziom wyżej :)

Gram na najniższym poziomie trudności (słaby sprzęt utrudnia robienie uników) i często walczę z potworami z dwukrotnie większym poziomem i nie mam z nimi kłopotów. Jeśli chodzi o bossów to nawet na najwyższym poziomie trudności nie byłoby większego problemu ale grupa przeciwników ze względu na słaby system targetowania zawsze będzie problemem. Ogólnie gram dla przyjemności i jak powtarzam: "Jak będę chciał pograć w Dark Souls to zagram sobie w Dark Souls" :D

Witam, chciałem poinformować użytkowników którzy nie mieli jeszcze okazji grać w nowego Wiedźmina, iż walka w grze jest zrealizowana dużo lepiej niż w przedstawianym wyżej materiale, z którego można odnieść wrażenie, że nie wiele się zmieniło względem cześć drugiej. Otóż zmieniło się wiele.

Przede wszystkim, Gambri w tym materiale nie zaprezentował całości asortymentu jakim może dysponować Geralt w walce. Wiadomo, każdy gra jak chce i jak lubi, jednym ciągłe turlanie się po ziemi, używanie w kółko jednego znaku (Quen) i bezmyślne spamowanie cisów (button mashing) nie przeszkadza i jest wystarczającym źródłem satysfakcji, ale inny gracz może stawiać na bardziej immersyjny styl. Ważne jest, że Wiedźmin 3 pozwala stosować oba rozwiązania. Ja określiłbym system walki w grze jako EASY TO PLAY, HARD TO MASTER.

Każdy znajdzie sposób, nawet na wyższych poziomach trudności, żeby w końcu poradzić sobie z danym przeciwnikiem. Dla mnie jednak najważniejsze jest to, że z każdym możemy poradzić sobie tak jak na prawdziwego wiedźmina przystało, w finezyjnym tańcu śmierci. Ilość animacji i możliwości jakim dysponujemy jako gracz jest dla mnie satysfakcjonująca. Geralt poza odskokami, unikami, blokami, parowaniem, kontratakami, posiada kilka wersji finishera oraz specjalne zdolności bojowe, a to wszystko okraszone znakami i petardami (czy też okazyjnie kuszą). Na prawdę jest czym się bawić.

Zrobiłem parę krótkich filmików prezentujących walkę na Marszu Śmierci. Sorry, że tylko w 30 fps, ale mój GTX 970 więcej nie wydusi z siebie podczas nagrywania. Link do playlisty:

https://www.youtube.com/playlist?list=PLFygki4G5h_2FeozZUskd-lOBZTIKFo0T

W walce z Gryfem widać wyraźnie jak różnica levelu na naszą niekorzyść potrafi dać w kość. Ale już w walce z Archgryfem, (ten sam rodzaj potworem) gdzie miałem prawie taki sam lvl jak on, potrafiłem zadać znacznie większe ilości obrażeń w krótszym czasie. Niemniej, chwila nieuwagi mogła się skończyć dla mnie tragicznie. Jeden atak gryfa zabrał mi prawie całe HP (5000), pomimo posiadania 257 pancerza, dodatkowo nałożył debuff w postaci krwawienia. Uratowała mnie specjalny skill i punkt adrenaliny.

W walce z utopcami/bagiennikami (przepraszam, zapomniałem zmutować ts w trakcie nagrywania i trochę pachnie cebulą :P) widać paletę animacji jakimi dysponuje nasz protagonista. Piruety, odskoki, doskoki, uniki, błyskawiczne obroty, wszystko prezentuje się bardzo po wiedźmińsku i nie trzeba ciągle turlać się po ziemi. To walka na śmieć i życie, nie cyrk.

W walce z ludźmi można się nieźle pobawić, chociaż zróżnicowana i liczebna grupa potrafi być zagrożeniem. Jeśli zgraja dysponuje kusznikiem/łucznikiem, tarczownikiem, topornikiem/halabardnikiem i paroma lekko uzbrojonymi ale szybszymi przeciwnikami to trzeba działać bardzo ostrożnie. Bardzo dobre są tutaj znaki i petardy.

Bardzo mocną stroną trzeciego Wiedźmina jest właśnie zróżnicowanie przeciwników i ich różne style walki, przez co i my musimy podejść inaczej do każdego wyzwania. Słowem podsumowania, walka w najnowszej produkcji CDP RED jest po prostu... taka jak my sami tego chcemy.

Przeszedłem grę na najwyższym i powiem, że na początku gra była trudna, ale od połowy gry nic mnie było mnie zabić (no chyba że utopce :D ) talenty w eliksiry op !

Wiwrna należy (razem ze wszystkimi żywiołakami) do NAJPROSTRZYCH bossów w grze! Zabiłem ją na najtrudniejszym poziomie trudności i podajże na 11 lvl postaci. Wystarczyły uniki, queen i zrobiło się. Podobnie było z żywiołakiem ziemi, na którego było zlecenie w Novigradzie (quest się nazywał nawiedzony dom chyba). Miałem 23 lvl, a sugerowany poziom to 30. To była jedna z moich łatwiejszych walk w tej grze. Tak naprawdę poziom trudności gry to to ile ciosów bd mógł przyjąć a ile wyprowadzić w przeciwnika żeby go pokonać ;)

prawda jest taka ze oszukano nas wiedzmin 3 dziki gon to nie jest otwarty swiat poniewaz dzieli sie on na 6-7 swiatow wiec jak jest loading to nie jest open world i redy jeszcze oszukaly nas mowiac ze wszystkie dlc sa free...

ludzie zaczynajcie na ostatnim poziomie trudnosci frajda jest nieporownywalnie wieksza z gry niz na nizszych poziomach trudnosci. Ja przeszedlem calosc na drodze ku zagladzie i nie mialem wiekszych problemow z podstawka w sercu z kamienia juz momentami wyrywalem wlosy z glowy ale satysfakcja wszyskie nerwy zrekompensowala. Ogolnie podstawka prosta