Zima z Padem - Mass Effect

Dobrze się składa, bo ukończyłem niedawno (po raz pierwszy) dwie części ME (trójka jeszcze przede mną). Chętnie podzielę się kilkoma moimi spostrzeżeniami.

UWAGA, MASA SPOILERÓW!!!

Jedynkę udało mi się przejść dopiero za 5 albo 6 podejściem, przy na prawdę ogromnej determinacji i samozaparciu. Przede wszystkim dlatego, że pierwszy kontakt z grą jest niesamowicie ODPYCHAJĄCY (przynajmniej dla mnie). System walki, rozwój postaci, poruszanie po świecie gry, misje poboczne, interface - strasznie słabe, denerwujące, niedopracowane. Trochę paradoksalnie, podczas rozgrywki starałem się ograniczyć warstwę interaktywną do minimum. Skupiałem się na fabule i dialogach, resztę chciałem jak najszybciej ominąć i przeklikać (ta toporność zabija u mnie przyjemność z gry).

Kontynuacja to w pewnym sensie odwrotność pierwowzoru. Fabuła była zwyczajnie słaba, ale prawie wszystko inne wymiatało. Nareszcie warstwa rozgrywki właściwej stała się przyjemnością samą w sobie, a nie tylko obowiązkiem służącym do popychania historii naprzód. System osłon zaczął działać jak należy, strzelanie stało się bardziej precyzyjne i satysfakcjonujące, rozwój postaci uczyniono bardziej "wymiernym" (czuć każdy punkcik zainwestowany w Sheparda), usprawniono misje poboczne a także interface i ekwipunek. Zniknęło również absurdalne dzielenie się umiejętnościami pasywnymi. Nie wiem jak wy, ale ja w jedynce cały czas biegałem z Tali, bo dzięki niej mogłem otwierać skrzynki i hakować komputery - i tylko dlatego... Nie znaczy to jednak, że część druga była idealna (jak pisali niektórzy recenzenci). Minusów było aż nadto.

Chyba najbardziej nie spodobał mi się niesamowity relatywizm moralny Sheparda. W części pierwszej bycie renegatem czy świętoszkiem ograniczało się tylko do gadania (w dwójce dodano różne fajne "działania bezpośrednie"). Nie było to może zbyt pasjonujące, ale mimo wszystko miałem poczucie pełnej kontroli nad moją postacią. Chciałem być dobry to byłem dobry, chciałem być zły to byłem zły - wszystko zależało ode mnie. Strasznie podobał mi się np. motyw z Garrusem, którego przez całą grę przekonywałem że zasady jednak po coś stworzono, że prawa trzeba przestrzegać bo inaczej stajesz się zwykłym bandytą itd. Choć Garrus nie miał na myśli jakichś wielkich przewinień (raczej "pominięcie" oficjalnych, upierdliwych procedur), starałem się mu wytłumaczyć, że KAŻDE naruszenie regulaminu jest złe. Pod koniec gry (choć niechętnie) mi... podziękował i przyznał słuszność, to była dla mnie bezcenna nagroda i źródło niemałej satysfakcji.

A w dwójce? Shepard spotyka najemnika który na jego oczach katuje jakiegoś nieszczęśnika i jedyne co ma do powiedzenia to: "Witaj na pokładzie stary!"... Pracować z płatnym zabójcą (Thane)? A czemu by nie? Najbardziej rozwaliła mnie jedna sytuacja. Pamiętacie na Omedze tego Quarianina i naprzykrzającego mu się handlarza? Obiecałem że pomogę. Idę więc do tego handlarza, wybieram niebieską (pozytywną/dobrą) opcję dialogową, a Shepard mówi: "Odwal się od Quarianina, albo połamię Ci nogi!". Po prostu szczęka mi opadła. To tak teraz działa "prawy i dobry" komandor S.? Serio?
Miałem też przez cały czas poczucie, że nie mam nad swoją postacią takiej kontroli jak dawniej. Pamiętam że na Normandii odbyła się dyskusja na temat Cerberusa. Miałem wybór i mogłem powiedzieć że: "Nie mogli nas zdradzić, ufam im" oraz "Nie ufam im, trzeba na nich uważać". Uznałem że Cerberus jest całkiem spoko (w tamtym momencie był bardzo pomocny i uczciwy wobec mnie), więc postanowiłem im zaufać. Efekt? Dostałem negatywne punty charakteru! Scenarzysta postanowił że Cerberusowi ufać nie wolno (przynajmniej jako dobry Shepard) i koniec... Ogólnie punkty paragon/renegade były tam przyznawane zupełnie od czapy. Za przyłączenie do drużyny Mordina jest +5 renegade, za Samarę tak samo (nie ważne jakie opcje dialogowe się wybierze ani co się zrobi w trakcji zadania!). Za wykonanie lojalki dla Grunta jest +15 renegade - chore, po prostu chore.

Nie podobał mi się także character development (nie wiem jak to nazwać po polsku). Przemiana niektórych postaci była dla mnie zupełnie nienaturalna i niedorzeczna. Żeby daleko nie szukać, przyjrzyjmy się Liarze (Asari z pierwszej części). W pierwowzorze była to nieśmiała i słodka dziewczyna w typie okularnicy, mola książkowego czy kujona. Inteligentna, niewinna, dobroduszna, trochę zagubiona i roztrzepana. Może to kwestia tego, że nie grałem w DLC Shadow Broker (niedostępne w Polsce, dzięki EA...), ale zupełnie nie kupuję tego co się z nią stało w ME2. Przez te 2 lata zmieniła się w bezwzględną, zimną agentkę handlarza cieni - groźby, zabójstwa, szpiegostwo itp., dla niej to żaden problem. Miała tam jakieś swoje powody i motywy, ale dla mnie to było zupełnie powalone i nierealne.

Kolejna sprawa - sposób rekrutacji członków drużyny. Shepard dostał listę od Cerberusa więc posłusznie lata po galaktyce i zbiera kogo mu nakazano. A że to nieraz szumowiny i typy spod ciemnej gwiazdy? A kogo to obchodzi?!? (no mnie obchodzi, szkoda że komandora już nie...). Poza tym łatwość w ich zjednywaniu też była strasznie dziwna. O ile powrót starych znajomych był zrealizowany bardzo dobrze i wiarygodnie, to już nowi zachowywali się strasznie głupio i nienaturalnie. Postaci spotykają się pierwszy raz w życiu, zamieniają kilka zdań i 5 minut później stanowią już kochającą się załogę, lecąc razem na misję ratowania świata z której mogą nie powrócić żywi... Płatny zabójca, najemnik, recydywistka czy egzekutorka - najwyraźniej całe życie marzyli o służbie pod kimś takim jak nasz komandor, bo potrzebowali jakichś 30 sekund by porzucić dotychczasową egzystencję i do niego dołączyć na dobre i na złe...

Oczywiście gra nadal mi się podoba (zdecydowanie ME2>ME1), ale musiałem to z siebie wyrzucić ;].

Powrót na stare śmiecie jak najbardziej udany. Brak premier wychodzi wam na dobre i mi osobiście o wiele lepiej ogląda się tego typu materiały z gier nieco bardziej oldschoolowych o ile można ME nazwać tym mianem.

A ja ponownie proponuję zrobić gramy z beta Smite. Świetna gra typu Moba, nie żaden lolo klon. Widok 3d, walki bogów, większa zręcznościowość. Polecam sprawdzić.

Zima z padem, a graja na myszce.

@Yuen, 3:32

Tali to nie Turianka tylko Quarianka.

Tosz to gwałt na pierwszym Mass Effect, grać w niego nie_po_polsku.

Chciałbym zobaczyć jak cała redakcja opowiada co myśli o serii Mass Effect.

Najlepsza część serii. Przechodziłem 3 razy, a 2 i 3 po jednym razie i mam dość. Jak dla mnie klimat lepszy niż w sequelach.

Na początku trochę nie doceniłem "jedynki" ale naprawdę, po jej zakończeniu szczena mi opadła. To było coś pięknego, zwłaszcza w trakcie kończenia trójki i nawet jeśli było ono kiepskie to i tak ściskało za serce przy ostatniej "strzelaninie", gdy przypominało się sobie te pierwsze kroki na Normandii, pierwsze dialogi i całą akcję na Eden Prime. Po prostu gra której się nie zapomina no i dla mnie również była to pod pewnym względem najlepsza część ME. Zresztą pewnie prawie wszyscy którzy w nią grali(ci co nie wciąż mają czas ale teraz nie robi już takiego wrażenia jak kilka lat temu) wiedzą,że można o tej grze walić komplementy godzinami (tak jak wczytywać scenki po to by usłyszeć niektóre dialogi wrexa po raz kilkunasty ;D).

Super sprawa, pomimo zaliczenia jedynki kilka razy stwierdziłem, że jednak obejrzę materiał i dobrze zrobiłem.
Miło się wpomina tę część, zgadzam się w pełni z tym co mówicie, fabuła, muzyka, klimat, stworzone universum nawet te misje poboczne są świetne.

Tak jak Yuen, jedynka to dla mnie 10/10 biorąc pod uwagę moment w którym wyszła (obecnie grafika jest już średnia),
dwójka też dobra ale właśnie za praktycznie brak rozwoju fabuły tylko kompletowanie drużyny duży minus i za pewne drobnostki w gameplayu, ale ogólnie mocne 8/10.
Trójka ehh szkoda gadać, już przed premierą czułem, że mogą z tego zrobić mało strawne danie i nie pomyliłem się,
po przejściu około 1/3 gry wyłączyłem i już tak zostało, brak klimatu i zrobienie z tego zwykłej naparzanki przekreśliło tę grę w moich oczach, wielka szkoda bo do jedynki mam wielki sentyment.

jak można narzekać na epizodyczne zadania ograniczające się do dialogów mówiąc ,że są ,,słabe". W ME2 i Me3 wycieli je podobnie jak windę i dostaliśmy call of effect nie rozbudowany uproszczony i bez statystyk. Teraz bioware zrobiło aktualizacje do stwor i ją trzeba nazwać słabą

Nie wiem czy wiecie ale w Mass Effect jest polski dubbing który nie wyszedł źle. Mogę zrozumieć, że gracie i testujecie gry w oryginalnym języku, ale na filmiku pokazowym powinniście grać w naszym ojczystym języku. A tak ani się tego słuchać nie da ani przeczytać bo nawet w napisy polskie nie zainwestowaliście.

Widzę "zima z padem" mysle sobie pewnie wcisneli Kacprowi bo on robił chyba wiekszość materiałów ze starych gier. Włączam, pozytywne zaskoczenie - słysze Yuena. A chwile pozniej Kacper, jednak podziękuje, zbyt ciężkostrawne jak na materiał przed spaniem ;d

pierwsza czensc mass effect ma zajebistom fabułe ze morzna w niom grac asz do znudzenia . A 2 i 3 ma fabułe nacioganom było widac ze twurcom jus sie pomysły wyczerpywały co do nastepnych czesci . dwujka i trujka sie chowa do jedynki . jedynka miażdży . A jestem ciekaf co wymyszlom w czwartej odsłonie

Ja jestem w trakcie przechodzenia jedynki(z przerwami). Też nie wiem, dlaczego nie zrobiliście filmiku z polską wersją, gdyż jest na prawdę dobra. Szczególnie podoba mi się gadana Wrexa i jego epickie wulgaryzmy.
A teraz pytanie z innej półki, a mianowicie gdzie jest Koniu ?

Racja, grać w ME bez polskich napisów jakoś mi się nie dziwi. Za dużo dziwnych słów, za dużo ciekawostek i slangu żeby zrozumieć chociaż 50% dokładnie tego co się przewinęło podczas gry.

Ja studiuje angielski ale i tak zawsze gram z polskimi napisami, nie wyobrażam sobie inaczej.

A gra świetna, soundtrack genialny. Przechodziłem jakoś na wiosnę 2012 po raz 1. Z CDAction mam :P

Skończyłeś grę z poziomem 23 (35h)? Ja w 20h mam 48 lvl :P